Bevorderen vreemde-talencursussen de vlucht van onze gezondheidwerkers?

Bevorderen vreemde-talencursussen de vlucht van onze gezondheidswerkers ?

Naar aanleiding van de informatie in het televisiejournaal RTBF van 29 oktober 2021, getiteld "Taalcursussen Luxemburgs voor medisch personeel dat in het Groothertogdom wil werken".

Wat als het probleem elders lag, bij ministers en politieke autoriteiten? Vier jaar geleden heeft het Waalse Instituut voor Arbeidsbemiddeling en Middenstand - IFAPME - in Aarlen een versnelde opleiding gelanceerd onder de naam "Lëtzebuergesch cursussen voor medisch personeel dat in het Groothertogdom wil werken" om de medische taal in het Lëtzebuergesch te leren...

Uit ziekenhuisinstellingen in het zuiden van het land gaan stemmen op, die door de media worden doorgegeven, om tegen deze gang van zaken te protesteren, omdat dit de "vlucht" van onze beroepsbeoefenaren, met name verpleegkundigen, naar het "eldorado" dat Luxemburg voor sommige van onze collega's betekent, zou aanmoedigen.

Union4U, de Belgische autonome vakbond voor verpleegkundigen, begrijpt maar al te goed hoe moeilijk het is om in deze zorginstellingen personeel aan te werven en vooral te houden.

Maar wat als de reactie en de beschouwingen zich zouden toespitsen op het echte probleem, namelijk de erkenning, de aantrekkelijkheid en de valorisatie van ons beroep van verpleegkundige door ons eigen land ?

Waarom wordt het beroep van verpleegkundige in Luxemburg beter gewaardeerd, beter gerespecteerd en vooral aantrekkelijker gemaakt, vooral voor grensarbeiders? Waarom hebben de politieke autoriteiten in Luxemburg het beroep van verpleegkundige aanvaard en erkend als een "zwaar" beroep met automatische toegang tot pensioen na 40 jaar actief leven, terwijl dit beroep steeds complexere vaardigheden en verantwoordelijkheden vereist, diepgaande specifieke kennis, voortdurende bijscholing gedurende het hele beroepsleven, flexibele werktijden, enz.

Waarom beschouwt Luxemburg ons als gewaardeerde verpleegkundigen en niet onze politici ?

Dit is het echte probleem, dat onze jonge of oudere collega's ertoe brengt naar andere landen te vertrekken of het beroep helemaal op te geven.

Hetzelfde geldt voor Franse onderdanen die aan de grens wonen en de overstap naar Zwitserland moeten maken. Wanneer houdt u op met ons te bejubelen, ministers, en wanneer toont u in plaats daarvan politieke moed door krachtdadige en concrete actie te ondernemen ten aanzien van het verpleegkundig beroep in België om rekening te houden met hun welbekende eisen (salarisverhoging aangepast aan verantwoordelijkheden, meer gekwalificeerd personeel aan het bed van de patiënt, erkenning van ontberingen, enz. ) ?

België zou een winnaar zijn, de patiënten zouden gerustgesteld zijn en de verpleegkundigen zouden welzijn en voldoening vinden in een kwalitatief hoogstaande gezondheidszorg, maar ook voor onze beroepsbeoefenaars, eindelijk gerustgesteld en gerustgesteld, de zin van hun KUNST, de verpleegKUNDE.



Gaëtan Mestag (FR): gaetan.mestag@union4u.be - 0476 80 74 74
Geert Berden (NL): geert.berden@union4u.be - 0495 69 10 40

---

Deel op: