CARTE BLANCHE
Open brief aan de Eerste Minister
Brussel, 6 december 2021
Geachte Eerste Minister,
Het is één minuut voor middernacht op de klok van de gezondheidszorg...!
Waar wordt nog op gewacht om te reageren?
De ziekenhuisdirecteuren van alle netwerken, grote en minder grote, roepen u en verantwoordelijke politiekers om beurten via de pers op om dit aan te pakken, gedreven door hun ontzetting en de te verwachten menselijke rampzalige gevolgen!
De beroepsverenigingen van verpleegkundigen, ook gesteund door de groepering van Franstalige afdelingsdirecteuren van verpleegafdelingen, schreeuwen gezien het gebrek aan middelen om hun verpleegkundigen te ondersteunen.
Union4U, de eigen vakbond van verpleegkundige beroepsbeoefenaars, ontvangt aanhoudend, post na post, dossier na dossier verzoeken om hulp van collega’s. Zij zijn, wij zijn aan het eind van ons Latijn, sprakeloos, proberen gehoord te worden en een klein gebaar van verzoening te krijgen...
Maar niets! Er is geen essentiële of niet-essentiële zorg... er zijn patiënten. Maar er zijn geen verpleegkundigen meer... Het systeem is leeggebloed en het personeel raakt alsmaar meer buiten strijd!
Maar gezien de economische kosten (in miljarden!) en menselijke gevolgen van de maatregelen die zijn genomen vanwege de gezondheidscrisis en gekoppeld aan de beperkte capaciteit van onze ziekenhuisstructuur, is het snel vrijmaken van een aanzienlijk budget om deze laatste te versterken geen «last» maar een intelligente investering die extra kosten zal voorkomen op langere en latere termijn! Hoeveel beperkingen, gesloten sectoren of naar huis gestuurde kinderen zijn er nog nodig voordat uw regering eindelijk inziet dat het echte probleem en de echte maatregelen die nodig zijn, in de ziekenhuissector en de gezondheidszorg breder in het geheel te situeren zijn?
In België zijn er een groot aantal gekwalificeerde beroepsbeoefenaars die snel kunnen worden gemobiliseerd en die hun passie hebben ontvlucht wegens de erbarmelijke omstandigheden waarin zij werkten... Hen aanmoedigen om terug te komen: door een billijke herwaardering, niet alleen in termen van salaris, maar ook in termen van een kwalitatieve omgeving (verenigbaar met een gezinsleven) en een erkenning van zowel de verantwoordelijkheden als de zwaarte van ons beroep...
De 10.000 beoefenaars die wij momenteel ontberen, zouden met deze garantie waarschijnlijk snel terugkeren!
Aan de andere kant hebben de kleine maatregelen en het strooien met geld geen invloed op onze gekwalificeerde beroepsbeoefenaars... witte-jassenfondsen en bonussen zijn een klap in het gezicht.
We hebben krachtige gebaren nodig en een paradigmaverschuiving!
Uw vervolgaanpak in deze ?
Laat we (nog meer) tranen? Of kiest u en andere politieke beslissers ervoor deze kwestie eindelijk ter hand te nemen en een begin te maken met de noodzakelijke hervormingen?
Ons land vraagt in deze een dringende pertinente en gedegen aanpak en volgt dit met argusogen, wij sturen jullie deze echte S.O.S. gevuld met wanhoop en onbegrip...
De toekomst van onze gezondheidszorg staat vandaag op het spel en zeker de politiek heeft in deze een verpletterende verantwoordelijkheid, die al veel te lang veel te onachtzaam en laks wordt genomen.
Ter beschikking om hierin een constructieve en passende oplossing daadkrachtig uit te werken voor het te laat is...
Union4U