Solden in januari ?
Liefst niet in de gezondheidszorg…
Deze periode van de 5de golf blijft ons angst inboezemen. Bang omdat we weten dat we nog steeds zorg zullen moeten verlenen met steeds minder personeel, weer meer zullen moeten werken, opnieuw onze reserves zullen moeten aanspreken, alweer extra middelen zullen moeten inzetten... en daarbij het gevoel blijven hebben dat we niet in staat zijn de zorg te verlenen die we willen en moeten verlenen.
De gezondheidszorg riskeert verder te verzadigen (nog meer als voorheen) en we zullen op de eerste rij beleven hoe het in vlammen opgaat (of niet). Als we deze noodfase ingaan, is vastgesteld dat covid-patiënten niet langer een prioriteit kunnen zijn. Volgens velen een bijkomende oppervlakkige maatregel die ons gaat afleiden van de echte problemen en ons verder brengt van de echte oplossingen.
We zouden geld hebben gekregen, heel veel geld zelfs! Maar hoe hard we ook zoeken op de werkvloer, we kunnen het niet vinden. Dat in schril contrast met de extra vaardigheden, inspanningen en ontberingen die men intussen van ons is gaan vragen.
Het schijnt dat er 5.000 bijkomende werkplekken gerealiseerd zijn voor extra hulp en zorg aan bed ! Maar we hebben gezocht en ze nog steeds niet gevonden. Dit is helaas het gevolg als een beroep zo onaantrekkelijk wordt gemaakt. De gecreëerde posten blijven leeg. Leeg ook gezien de 28.000* zorgkundigen en 20.000* verpleegkundigen die in het verleden zijn afgestudeerd en die niet in de zorg (meer) wensen te werken, de meesten van hen in gevolge de te belastende arbeidsomstandigheden.
Als sommigen zich nu niet bij ons willen aansluiten, hoe kunnen we dan degenen die hier nog wel zijn, overhalen om te blijven ? We zijn evenzeer bezorgd over de toekomst, omdat wij de volgende generatie nog moeten motiveren.
"Ons beroep zou door iedereen kunnen worden uitgeoefend", zeggen ze ! Dat zeggen niet wij, maar zij.
Maar laten we "positief" zijn en met zijn allen noest blijven streven naar kwalitatieve, veilige zorg en naar voldoende gekwalificeerd personeel. Wij moedigen onze politieke leiders aan onze gelederen te komen versterken en ons dagelijks leven op de werkvoer te komen ervaren.
Laten we de moed erin houden, onze kracht is ook ons groeiend aantal dat de zwijgende massa verlaat en ingrijpende verandering vraagt.
Werknemers in de gezondheidszorg zijn van essentieel belang voor een kwalitatief hoogwaardige gezondheidszorg. Dus roepen we de regering onze meer fundamentele eisen tegemoet te komen.