Union4U, de Verpleegkundigen en Zorgverleners Unie heeft u nodig om voor ons te zorgen!
De eerste schooldag ligt alweer achter ons, inclusief de start van het politieke jaar dat de afgelopen dagen alweer het nieuws gehaald heeft.
Newsletter
Beste Union4U -lid en sympathisanten,
Zoals u wellicht hebt vernomen, heeft de federale regering in extremis een begroting voor het jaar 2023 en een ontwerpbegroting voor het verkiezingsjaar 2024 opgemaakt.
Deze begroting getuigt van minachting voor de gezondheidszorg en betekent een nieuwe klap in het gezicht van het verpleegkundig en verzorgend personeel.
Voor de begrotingsjaren 2023-2024 worden maar liefst 420.000.000 EUR aan besparingen opgelegd aan de zorgsector; om precies te zijn 245.000.000 euro aan rechtstreekse besparingen en 175.000.000 EUR die niet worden uitgegeven als gevolg van de verlaging van de groeinorm voor het zorgbudget van 2,5% naar 2%. De handhaving van deze groeinorm van 2,5% was echter een vast verbintenis van het regerend Vivaldi-team!
Het applaus op het balkon in het voorjaar van 2020 en alle (valse) beloftes van toen, zijn blijkbaar ver weg....
Het toppunt van cynisme is dat minister Frank Vandenbroucke, ondervraagd in de plenaire vergadering van de Kamer over deze bezuinigingen, toestemde voor het uitvoeren van een attractiviteitsplan voor het beroep van verpleegkundige (sic!). Nu geeft hij aan dat het niet voor de volgende legislatuur kon worden uitgevoerd ! Dit getuigt van weinig respect voor onze verpleegkundigen en zorgkundigen!
Wij zullen in ieder geval blijven aandringen om tegemoet te komen aan onze eisen zoals deze opgenomen werden in ons manifest.
We zijn van plan om in het eerste kwartaal van 2023 een ronde tafel te organiseren met de verantwoordelijke politici. Dit is de periode waarin politieke partijen hun verkiezingsprogramma zullen invullen en bijsturen.
De afgelopen weken hebben we veelbelovende contacten gelegd met andere autonome vakbonden met het oog op de ontwikkeling van synergieën op het gebied van acties en lobbying. Er kunnen inderdaad overeenkomsten worden vastgesteld, al was het maar op het voor ons essentiële punt namelijk deze van de “erkenning als zwaar beroep”.
Ook tijdens onze bijeenkomsten ter gelegenheid van de “Union4U-Tour” en de online uitwisselingen met de leden hebben wij vastgesteld dat fysiek en/of verbaal geweld bij verpleegkundigen en zorgkundigen een snel toenemend probleem is waaraan wij bijzondere aandacht moeten besteden. Wij moeten dat item in onze lijst van eisen opnemen.
Deze problematiek van toenemende agressie is ook een bijzondere en bijkomende dimensie die de effectieve erkenning van ons beroep tot” zwaar beroep” noodzakelijk maakt .
Wij hebben ook geconstateerd dat op initiatief van FeBi [1] opleidingen in agressiebeheersing worden aangeboden aan verpleegkundige beroepsbeoefenaars, wat alvast positief is.
De context en de onderliggende redenering van deze opleidingen lijken ons echter tendentieus, in die zin dat de module als titel heeft "En als ik de agressor was? Volgens ons is het niet gepast om de logica van de dingen om te draaien, want zorgverleners zijn bovenal slachtoffer van geweld en moeten als zodanig volledig worden erkend.
Laat het alvast duidelijk zijn dat Union4u de vinger aan de pols blijft houden voor de verpleegkundige beroepsbeoefenaars en dat we met inzet en enthousiasme de belangenverdediging van de verpleegkundigen en zorgkundigen blijven” ter harte” nemen en meer.
[1] FeBi vzw is een organisatie van verschillende federale en in Brussel gevestigde Opleidingsfondsen & Sociale Maribel Fondsen actief in de niet commerciële sector, mede beheerd door werkgevers en de zogenaamde traditionele vakbonden.
andere manier steunen en zo bijdragen aan het verspreiden van de eisen van Union4U in uw professionele omgeving, Zoals u allen inmiddels weet, uw, vakzek, uw Union4U, uw gemeenschappelijke belangen behartigen.
U draagt allen bij aan de mogelijkheid om de politiek verantwoordelijken uit te dagen en onze eisen kracht bij te zetten.
5 hoofdactielijnen
- Van de erkenning als zwaar beroep tot de aanpassing van de lonen en de verbetering van het welzijn op het werk;
- Naar meer professionele autonomie en de beslissingsbevoegdheid;
- Naar een structurele hervorming van de opleiding, specialisatie en beroepskwalificatie;
- De herziening van de IF-IC functieclassificatie, opheffing van discriminatie en de aanpassing van de salarisschalen;
- Maatschappelijke erkenning en daadwerkelijke vertegenwoordiging van het beroep in de besluitvorming.